سه شنبه ۰۳ خرداد ۰۱ ۲۱:۳۴ ۱۰ بازديد
مناجات منظوم منسوب به امیرالمومنین (ع)
مناجات منظوم حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه الصلاه و السّلام که از صحیفه علویّه نقل شده است:
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحِیم
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لَکَ الْحَمْدُ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْمَجْدِ وَ الْعُلَىتَبَارَکْتَ تُعْطِی مَنْ تَشَاءُ وَ تَمْنَعُ
ستایش توراست اى صاحب جود و بزرگوارى و برترى
فرخنده اى توعطا کنى به هرکه خواهى ومنع کنى زهرکه خواهى
إِلَهِی وَ خَلاقِی وَ حِرْزِی وَ مَوْئِلِیإِلَیْکَ لَدَى الْإِعْسَارِ وَ الْیُسْرِ أَفْزَعُ
خدایم و آفریدگارم، و نگهدارم و پناهم
به جانب تو در سختى و آسانى پناه مى آورم
إِلَهِی لَئِنْ جَلَّتْ وَ جَمَّتْ خَطِیئَتِیفَعَفْوُکَ عَنْ ذَنْبِی أَجَلُّ وَ أَوْسَعُ
خدایا اگر خطایم بزرگ و انبوه است
پس گذشت تو از گناه من بزرگتر و گسترده تر است
إِلَهِی لَئِنْ أَعْطَیْتُ نَفْسِی سُؤْلَهَافَهَا أَنَا فِی رَوْضِ النَّدَامَةِ أَرْتَعُ
خدایا اگر خواهش نفسم را به نفسم واگذاشتم
اینک در مرغزار پشیمانى مى گردم
إِلَهِی تَرَى حَالِی وَ فَقْرِی وَ فَاقَتِی وَ أَنْتَ مُنَاجَاتِی الْخَفِیَّةَ تَسْمَعُ
خدایا بدحالى و تهیدستى و نیازم را مى بینى
و تو مناجات پنهان مرا مى شنوى
إِلَهِی فَلا تَقْطَعْ رَجَائِی وَ لا تُزِغْفُؤَادِی فَلِی فِی سَیْبِ جُودِکَ مَطْمَعٌ
خدایا امیدم را قطع مکن، و منحرف مساز
قلبم را که من به باران جودت طمع دارم
إِلَهِی لَئِنْ خَیَّبْتَنِی أَوْ طَرَدْتَنِیفَمَنْ ذَا الَّذِی أَرْجُو وَ مَنْ ذَا أُشَفِّعُ
خدایا اگر محرومم کنى یا از پیشگاهت برانى
پس به چه کسى امیدوار شوم و چه کسى را شفیع گیرم
إِلَهِی أَجِرْنِی مِنْ عَذَابِکَ إِنَّنِیأَسِیرٌ ذَلِیلٌ خَائِفٌ لَکَ أَخْضَعُ
خدایا از عذابت پناهم ده که من
اسیر و خوار و ترسانم و برایت فروتنى مى کنم
إِلَهِی فَآنِسْنِی بِتَلْقِینِ حُجَّتِیإِذَا کَانَ لِی فِی الْقَبْرِ مَثْوًى وَ مَضْجَع
خدایا با آموزش دلیل راه همراهم باش
در آن زمان که در قبر منزل و خوابگاهم باشد
إِلَهِی لَئِنْ عَذَّبْتَنِی أَلْفَ حِجَّةٍفَحَبْلُ رَجَائِی مِنْکَ لا یَتَقَطَّعُ
خدایا اگر هزار سال مرا عذاب نمایى
رشته امید من از تو قطع نمى شود
إِلَهِی أَذِقْنِی طَعْمَ عَفْوِکَ یَوْمَ لابَنُونَ وَ لا مَالٌ هُنَالِکَ یَنْفَعُ
خدایا مزه گذشتت را به من بچشان آنگاه که
نه فرزندان و نه مال در آن زمان سود نرساند
إِلَهِی لَئِنْ لَمْ تَرْعَنِی کُنْتُ ضَائِعاوَ إِنْ کُنْتَ تَرْعَانِی فَلَسْتُ أُضَیَّعُ
خدایا اگر مرا رعایت نکنى تباه شده ام
و اگر رعایتم نمایى تباهى نپذیرم
إِلَهِی إِذَا لَمْ تَعْفُ عَنْ غَیْرِ مُحْسِنٍفَمَنْ لِمُسِیءٍ بِالْهَوَى یَتَمَتَّعُ
خدیا اگر از غیر نیکوکاران نگذرى
پس امید کسى که با هوس کامروایى می کند کیست
إِلَهِی لَئِنْ فَرَّطْتُ فِی طَلَبِ التُّقَىفَهَا أَنَا إِثْرَ الْعَفْوِ أَقْفُو وَ أَتْبَعُ
خدایا اگر در طلب پروا کوتاهى نمودم
پس اینک دنبال گذشت توام و سراغ آن می روم
إِلَهِی لَئِنْ أَخْطَأْتُ جَهْلا فَطَالَمَارَجَوْتُکَ حَتَّى قِیلَ مَا هُوَ یَجْزَعُ
خدایا اگر از روى جهالت خطا کردم
تا آنجا به تو امید بستم که دربارهام گفته شد باک ندارد
إِلَهِی ذُنُوبِی بَذَّتِ الطَّوْدَ وَ اعْتَلَتْوَ صَفْحُکَ عَنْ ذَنْبِی أَجَلُّ وَ أَرْفَعُ
خدایا گناهم بلندتر و بزرگتر از کوههاى برافراشته شده
ولى چشمپوشى تو از گناه من بزرگتر و برفرازتر است
إِلَهِی یُنَجِّی ذِکْرُ طَوْلِکَ لَوْعَتِیوَ ذِکْرُ الْخَطَایَا الْعَیْنَ مِنِّی یُدَمِّعُ
خدایا یاد عطاى همیشگى ات آتش دلم را خنکا مى بخشد
و یاد گناهان، دیدگانم را اشکبار مى سازد
إِلَهِی أَقِلْنِی عَثْرَتِی وَ امْحُ حَوْبَتِیفَإِنِّی مُقِرٌّ خَائِفٌ مُتَضَرِّعٌ
خدایا لغزشم را نادیه گیر و گناهم را پاک کن
من اقرار به گناه دارم و هراسان و نالانم
إِلَهِی أَنِلْنِی مِنْکَ رَوْحا وَ رَاحَةًفَلَسْتُ سِوَى أَبْوَابِ فَضْلِکَ أَقْرَعُ
خدایا از سوى خود آسایش و راحتى به من ده
که من جز درهاى احسان تو را نمى کوبم
إِلَهِی لَئِنْ أَقْصَیْتَنِی أَوْ أَهَنْتَنِیفَمَا حِیلَتِی یَا رَبِّ أَمْ کَیْفَ أَصْنَعُ
خدایا اگر مرا دور کنى یا سبکم انگارى
پس چه چاره کنم اى پروردگار و چه سازم
إِلَهِی حَلِیفُ الْحُبِّ فِی اللَّیْلِ سَاهِرٌیُنَاجِی وَ یَدْعُو وَ الْمُغَفَّلُ یَهْجَعُ
خدایا سوگند خورده عشق در شب بیدار است
رازونیاز و دعا مى کند ولى شخص غافل مى خوابد
إِلَهِی وَ هَذَا الْخَلْقُ مَا بَیْنَ نَائِمٍوَ مُنْتَبِهٍ فِی لَیْلِهِ یَتَضَرَّعُ
خدایا از این مردم گروهى در خوابند
و گروهى دیگر شب بیدار و زارى مى کنند
وَ کُلُّهُمْ یَرْجُو نَوالَکَ راجِیاًلِرَحْمَتِکَ الْعُظْمَى وَ فِی الْخُلْدِ یَطْمَعُ
و همه آنان عطاى تو را امید دارند، و امیدوار
رحمت بزرگ تواند و به بهشت تو طمع ورزند
إِلَهِی یُمَنِّینِی رَجَائِی سَلامَةًوَ قُبْحُ خَطِیئَاتِی عَلَیَّ یُشَنِّعُ
خدایا امید من در دلم آرزوى سلامتى مى کند
و زشتى گناهانم مرا به رسوایى تهدید مى نماید
إِلَهِی فَإِنْ تَعْفُو فَعَفْوُکَ مُنْقِذِی وَ إِلا فَبِالذَّنْبِ الْمُدَمِّرِ أُصْرَعُ
خدایا اگر بگذرى گذشتت نجاتبخش من است
ور نه با گناهم به عرصه نابودى در افتم
إِلَهِی بِحَقِّ الْهَاشِمِیِّ مُحَمَّدٍ وَ حُرْمَةِ أَطْهَارٍ هُمْ لَکَ خُضَّعٌ
خدایا به حق محمّد هاشمى نسب
و به حرمت پاکانى که نزد تو فروتنند
إِلَهِی بِحَقِّ الْمُصْطَفَى وَ ابْنِ عَمِّهِوَ حُرْمَةِ أَبْرَارٍ هُمْ لَکَ خُشَّعٌ
خدایا به حق محمّد مصطفى و پسر عمویش
و به حرمت نیکوکارانى که براى تو خاشعند
إِلَهِی فَانْشُرْنِی عَلَى دِینِ أَحْمَدٍ مُنِیبا تَقِیّا قَانِتا لَکَ أَخْضَعُ
خدایا مرا در رستاخیز بر دین احمد برانگیز
تائب و پرهیزگار و عابد و فروتن در پیشگاهت
وَ لا تَحْرِمَنِّی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِیشَفَاعَتَهُ الْکُبْرَى فَذَاکَ الْمُشَفَّعُ
اى خداى من و آقاى من مرا محروم مساز
از شفاعت بزرگ محمّد که شفاعتش پذیرفته است
وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ مَا دَعَاکَ مُوَحِّدٌوَ نَاجَاکَ أَخْیَارٌ بِبَابِکَ رُکَّعٌ
و بر ایشان درود فرست تا هرگاه که موّحدى تو را بخواند
و خوبان با تو مناجات کنند و در برابرت به رکوع پردازند
و نیز در «صحیفه علویه» مناجات منظوم دیگرى از آن حضرت نقل شده که اوّل آن «یا سامع الدّعاء» است. ولى چون مشتمل بر واژه هاى مشکل و لغات نا آشنا بود و ما بنابر اختصار از ذکر خوددارى نمودیم.
مناجات منظوم حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه الصلاه و السّلام که از صحیفه علویّه نقل شده است:
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحِیم
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لَکَ الْحَمْدُ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْمَجْدِ وَ الْعُلَىتَبَارَکْتَ تُعْطِی مَنْ تَشَاءُ وَ تَمْنَعُ
ستایش توراست اى صاحب جود و بزرگوارى و برترى
فرخنده اى توعطا کنى به هرکه خواهى ومنع کنى زهرکه خواهى
إِلَهِی وَ خَلاقِی وَ حِرْزِی وَ مَوْئِلِیإِلَیْکَ لَدَى الْإِعْسَارِ وَ الْیُسْرِ أَفْزَعُ
خدایم و آفریدگارم، و نگهدارم و پناهم
به جانب تو در سختى و آسانى پناه مى آورم
إِلَهِی لَئِنْ جَلَّتْ وَ جَمَّتْ خَطِیئَتِیفَعَفْوُکَ عَنْ ذَنْبِی أَجَلُّ وَ أَوْسَعُ
خدایا اگر خطایم بزرگ و انبوه است
پس گذشت تو از گناه من بزرگتر و گسترده تر است
إِلَهِی لَئِنْ أَعْطَیْتُ نَفْسِی سُؤْلَهَافَهَا أَنَا فِی رَوْضِ النَّدَامَةِ أَرْتَعُ
خدایا اگر خواهش نفسم را به نفسم واگذاشتم
اینک در مرغزار پشیمانى مى گردم
إِلَهِی تَرَى حَالِی وَ فَقْرِی وَ فَاقَتِی وَ أَنْتَ مُنَاجَاتِی الْخَفِیَّةَ تَسْمَعُ
خدایا بدحالى و تهیدستى و نیازم را مى بینى
و تو مناجات پنهان مرا مى شنوى
إِلَهِی فَلا تَقْطَعْ رَجَائِی وَ لا تُزِغْفُؤَادِی فَلِی فِی سَیْبِ جُودِکَ مَطْمَعٌ
خدایا امیدم را قطع مکن، و منحرف مساز
قلبم را که من به باران جودت طمع دارم
إِلَهِی لَئِنْ خَیَّبْتَنِی أَوْ طَرَدْتَنِیفَمَنْ ذَا الَّذِی أَرْجُو وَ مَنْ ذَا أُشَفِّعُ
خدایا اگر محرومم کنى یا از پیشگاهت برانى
پس به چه کسى امیدوار شوم و چه کسى را شفیع گیرم
إِلَهِی أَجِرْنِی مِنْ عَذَابِکَ إِنَّنِیأَسِیرٌ ذَلِیلٌ خَائِفٌ لَکَ أَخْضَعُ
خدایا از عذابت پناهم ده که من
اسیر و خوار و ترسانم و برایت فروتنى مى کنم
إِلَهِی فَآنِسْنِی بِتَلْقِینِ حُجَّتِیإِذَا کَانَ لِی فِی الْقَبْرِ مَثْوًى وَ مَضْجَع
خدایا با آموزش دلیل راه همراهم باش
در آن زمان که در قبر منزل و خوابگاهم باشد
إِلَهِی لَئِنْ عَذَّبْتَنِی أَلْفَ حِجَّةٍفَحَبْلُ رَجَائِی مِنْکَ لا یَتَقَطَّعُ
خدایا اگر هزار سال مرا عذاب نمایى
رشته امید من از تو قطع نمى شود
إِلَهِی أَذِقْنِی طَعْمَ عَفْوِکَ یَوْمَ لابَنُونَ وَ لا مَالٌ هُنَالِکَ یَنْفَعُ
خدایا مزه گذشتت را به من بچشان آنگاه که
نه فرزندان و نه مال در آن زمان سود نرساند
إِلَهِی لَئِنْ لَمْ تَرْعَنِی کُنْتُ ضَائِعاوَ إِنْ کُنْتَ تَرْعَانِی فَلَسْتُ أُضَیَّعُ
خدایا اگر مرا رعایت نکنى تباه شده ام
و اگر رعایتم نمایى تباهى نپذیرم
إِلَهِی إِذَا لَمْ تَعْفُ عَنْ غَیْرِ مُحْسِنٍفَمَنْ لِمُسِیءٍ بِالْهَوَى یَتَمَتَّعُ
خدیا اگر از غیر نیکوکاران نگذرى
پس امید کسى که با هوس کامروایى می کند کیست
إِلَهِی لَئِنْ فَرَّطْتُ فِی طَلَبِ التُّقَىفَهَا أَنَا إِثْرَ الْعَفْوِ أَقْفُو وَ أَتْبَعُ
خدایا اگر در طلب پروا کوتاهى نمودم
پس اینک دنبال گذشت توام و سراغ آن می روم
إِلَهِی لَئِنْ أَخْطَأْتُ جَهْلا فَطَالَمَارَجَوْتُکَ حَتَّى قِیلَ مَا هُوَ یَجْزَعُ
خدایا اگر از روى جهالت خطا کردم
تا آنجا به تو امید بستم که دربارهام گفته شد باک ندارد
إِلَهِی ذُنُوبِی بَذَّتِ الطَّوْدَ وَ اعْتَلَتْوَ صَفْحُکَ عَنْ ذَنْبِی أَجَلُّ وَ أَرْفَعُ
خدایا گناهم بلندتر و بزرگتر از کوههاى برافراشته شده
ولى چشمپوشى تو از گناه من بزرگتر و برفرازتر است
إِلَهِی یُنَجِّی ذِکْرُ طَوْلِکَ لَوْعَتِیوَ ذِکْرُ الْخَطَایَا الْعَیْنَ مِنِّی یُدَمِّعُ
خدایا یاد عطاى همیشگى ات آتش دلم را خنکا مى بخشد
و یاد گناهان، دیدگانم را اشکبار مى سازد
إِلَهِی أَقِلْنِی عَثْرَتِی وَ امْحُ حَوْبَتِیفَإِنِّی مُقِرٌّ خَائِفٌ مُتَضَرِّعٌ
خدایا لغزشم را نادیه گیر و گناهم را پاک کن
من اقرار به گناه دارم و هراسان و نالانم
إِلَهِی أَنِلْنِی مِنْکَ رَوْحا وَ رَاحَةًفَلَسْتُ سِوَى أَبْوَابِ فَضْلِکَ أَقْرَعُ
خدایا از سوى خود آسایش و راحتى به من ده
که من جز درهاى احسان تو را نمى کوبم
إِلَهِی لَئِنْ أَقْصَیْتَنِی أَوْ أَهَنْتَنِیفَمَا حِیلَتِی یَا رَبِّ أَمْ کَیْفَ أَصْنَعُ
خدایا اگر مرا دور کنى یا سبکم انگارى
پس چه چاره کنم اى پروردگار و چه سازم
إِلَهِی حَلِیفُ الْحُبِّ فِی اللَّیْلِ سَاهِرٌیُنَاجِی وَ یَدْعُو وَ الْمُغَفَّلُ یَهْجَعُ
خدایا سوگند خورده عشق در شب بیدار است
رازونیاز و دعا مى کند ولى شخص غافل مى خوابد
إِلَهِی وَ هَذَا الْخَلْقُ مَا بَیْنَ نَائِمٍوَ مُنْتَبِهٍ فِی لَیْلِهِ یَتَضَرَّعُ
خدایا از این مردم گروهى در خوابند
و گروهى دیگر شب بیدار و زارى مى کنند
وَ کُلُّهُمْ یَرْجُو نَوالَکَ راجِیاًلِرَحْمَتِکَ الْعُظْمَى وَ فِی الْخُلْدِ یَطْمَعُ
و همه آنان عطاى تو را امید دارند، و امیدوار
رحمت بزرگ تواند و به بهشت تو طمع ورزند
إِلَهِی یُمَنِّینِی رَجَائِی سَلامَةًوَ قُبْحُ خَطِیئَاتِی عَلَیَّ یُشَنِّعُ
خدایا امید من در دلم آرزوى سلامتى مى کند
و زشتى گناهانم مرا به رسوایى تهدید مى نماید
إِلَهِی فَإِنْ تَعْفُو فَعَفْوُکَ مُنْقِذِی وَ إِلا فَبِالذَّنْبِ الْمُدَمِّرِ أُصْرَعُ
خدایا اگر بگذرى گذشتت نجاتبخش من است
ور نه با گناهم به عرصه نابودى در افتم
إِلَهِی بِحَقِّ الْهَاشِمِیِّ مُحَمَّدٍ وَ حُرْمَةِ أَطْهَارٍ هُمْ لَکَ خُضَّعٌ
خدایا به حق محمّد هاشمى نسب
و به حرمت پاکانى که نزد تو فروتنند
إِلَهِی بِحَقِّ الْمُصْطَفَى وَ ابْنِ عَمِّهِوَ حُرْمَةِ أَبْرَارٍ هُمْ لَکَ خُشَّعٌ
خدایا به حق محمّد مصطفى و پسر عمویش
و به حرمت نیکوکارانى که براى تو خاشعند
إِلَهِی فَانْشُرْنِی عَلَى دِینِ أَحْمَدٍ مُنِیبا تَقِیّا قَانِتا لَکَ أَخْضَعُ
خدایا مرا در رستاخیز بر دین احمد برانگیز
تائب و پرهیزگار و عابد و فروتن در پیشگاهت
وَ لا تَحْرِمَنِّی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِیشَفَاعَتَهُ الْکُبْرَى فَذَاکَ الْمُشَفَّعُ
اى خداى من و آقاى من مرا محروم مساز
از شفاعت بزرگ محمّد که شفاعتش پذیرفته است
وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ مَا دَعَاکَ مُوَحِّدٌوَ نَاجَاکَ أَخْیَارٌ بِبَابِکَ رُکَّعٌ
و بر ایشان درود فرست تا هرگاه که موّحدى تو را بخواند
و خوبان با تو مناجات کنند و در برابرت به رکوع پردازند
و نیز در «صحیفه علویه» مناجات منظوم دیگرى از آن حضرت نقل شده که اوّل آن «یا سامع الدّعاء» است. ولى چون مشتمل بر واژه هاى مشکل و لغات نا آشنا بود و ما بنابر اختصار از ذکر خوددارى نمودیم.
- ۰ ۰
- ۰ نظر