دعای اللهم اهدنی من عندک در مفاتیح

۴ بازديد
یکی دیگر از تعقیبات مشترک نماز است که بعد از هر نماز خوانده می شود. در این دعا، درخواست های بنده از خداوند و ... مطرح شده است:



پس بگو:

اللَّهُمَّ اهْدِنِی مِنْ عِنْدِکَ وَ أَفِضْ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ انْشُرْ عَلَیَّ مِنْ رَحْمَتِکَ‏

اى خدا مرا از نزد خود به خود راهنمایى فرما و بر من از فضل و احسانت افاضه کن و رحمتت را بر من منبسط گردان

وَ أَنْزِلْ عَلَیَّ مِنْ بَرَکَاتِکَ سُبْحَانَکَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ‏

و برکاتت را بر من نازل نما منزهى تو که جز تو خدایى نیست

اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی کُلَّهَا جَمِیعاً فَإِنَّهُ لاَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّهَا جَمِیعاً إِلاَّ أَنْتَ‏

تمام گناهانم را ببخش که جز تو کسى که گناه خلق را تمام ببخشد نیست

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ کُلِّ خَیْرٍ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ کُلِّ شَرٍّ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ‏

خدایا درخواست مى ‏کنم از هر خیرى که علم تو به آن محیط است و پناه مى‏ برم به تو از هر شرى که علم تو به آن محیط است

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ عَافِیَتَکَ فِی أُمُورِی کُلِّهَا وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ خِزْیِ الدُّنْیَا وَ عَذَابِ الْآخِرَةِ

خدایا من از تو در تمام امور عافیت مى ‏طلبم و به تو پناه مى ‏برم از خوارى دنیا و عذاب آخرت

وَ أَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ وَ عِزَّتِکَ الَّتِی لاَ تُرَامُ وَ قُدْرَتِکَ الَّتِی لاَ یَمْتَنِعُ مِنْهَا شَیْ‏ءٌ

و پناه مى‏ برم به نور ذات بزرگوارت و به عزتت که عزتى فوق آن نیست و توانائیت که هیچ چیز سرپیچى از آن نتواند کرد

مِنْ شَرِّ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنْ شَرِّ الْأَوْجَاعِ کُلِّهَا وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ (آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا

که مرا حفظ کنى از شر دنیا و آخرت و شر دردها تمام دردهاى عالم و از شر هر جانورى که تو مهارش را دارى

إِنَّ رَبِّی عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ) [1] وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ‏

بدرستى که پروردگارم بر روش درستى است و قدرت و نیرویى جز از خداى بلند رتبه بزرگ نتواند بود

تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لاَ یَمُوتُ وَ (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً

توکل و اعتماد مى ‏کنم بر آن زنده اى که هرگز نخواهد مرد و سپاس مخصوص آن خدایى است که فرزندى ندارد

وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً) [2]

و بر او شریکى در ملک و سلطنت نخواهد بود و یاورى که بر عزتش افزاید نخواهد داشت و او را به بزرگى و بزرگوارى یاد کن

پس می خوانی تسبیح حضرت زهرا علیهاالسلام را.
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در رویا بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.